O pasado 23 de febreiro celebramos o Día de Rosalía. Ademais das actividades que xa apareceron reflectidas neste blog, cada aula ilustrou un verso do poema Cantarte hei, Galicia, de Cantares Gallegos. Mirade que ben quedou o conxunto dos debuxos! Tamén vos queda aquí o poema, por se vos apetece recitalo, pois nunca pasará de moda.
Cantarte hei, Galicia,teus dulces cantares,que así mo pedironna veira do mare.Cantarte hei, Galicia,na lengua gallega,consolo dos males,alivio das penas.Mimosa, soave,sentida, queixosa;encanta si ríe,conmove si chora.Cal ela, ningunhatan doce que cantesoidades amargas,sospiros amantes,misterios da tarde,murmuxos da noite:Cantarte hei, Galicia,na beira das fontes.Que así mo pediron,que así mo mandaron,que cante e que cantena lengua que eu falo.Que así mo mandaron,que así mo dixeron...Xa canto, meniñas.Coidá que comenzo.Con dulce alegría,con brando compás,ó pé das ondiñasque veñen e van.Dios santo premitaque aquestes cantaresde alivio vos sirvannos vosos pesares;de amabre consolo,de soave contento,cal fartan de dichascompridos deseios.Cantarte hei, Galicia,teus dulces cantares,que así mo pedironna veira do mare.Cantarte hei, Galicia,na lengua gallega,consolo dos males,alivio das penas.De noite, de día,na aurora, na sera,oirésme cantandopor montes e veigas.Quen queira me chame,quen queira me obriga:Cantar, cantareillede noite e de día,por darlle contento,por darlle consolo,trocando en sonrisasqueixiñas e choros.Buscaime, rapazas,velliñas, mociños,buscaime antre os robres,buscaime antre os millos,nas portas dos ricos,nas portas dos probes,que aquestes cantaresa todos responden.A todos, que á Virxenaxuda pedín,porque vos consoleno voso sufrir;nos vosos tormentos,nos vosos pesares.Coidá que comenso...Meniñas, ¡Dios diante!Cantarte hei, Galicia,teus dulces cantares,que así mo pedironna veira do mare.Cantarte hei, Galicia,na lengua gallega,consolo dos males,alivio das penas.(De Cantares gallegos)
E para rematar, seguro que vos vai gustar esta fantástica interpretación: