O pasado 6 de xuño tivo lugar no Teatro Principal a X edición da Festa das palabras. Este ano a madriña do evento foi Charo Golmar, mestra e escritora, que leu e recitou unhas emotivas palabras de agradecemento por ostentar esta codición.
A parte musical estivo amenizada por Proxecto Valladares, e coma sempre, estiveron con nós as autoridades do Concello que levan o departamento de Cultura e a deseñadora gráfica estradense Rosa de Cabanas, que deseñou a portada e a contraportada do libro, os carteis, os marcapáxinas e o cadro co que foi agasallada a madriña.
Aquí tendes algunhas fotos da Festa. Norabora aos gañadores e gañadoras e a seguir participando nestes concursos que tratan de dinamizar a lingua galega!
Tamén podedes picar neste enlace para ver a Charo Goldar falando da súa experiencia, a Xabier Camba, membro de Dinamizaestrada valorando o resultado do concurso de microrrelatos e micropoemas e un fragmento da actuación musical.
E escoitar a Víctor, outro dos membros, falando para Radio Estrada:
A Galería (Min. 83)
Poemas:
A1.
Mírome no espello
Mírome no espello,
quérome descubrir,
contar as pencas
que teño no nariz.
Así son eu, así son eu,
moito gusto en coñecerme
mirándome ao espello.
Sara López Collazo. 1º.
A2.
O coello elegante
Vin un coello
sentado no espello.
Estaba elegante
para unha cea importante.
Era o festexo
do seu amigo o cangrexo.
E comeron un bogavante
bastante xigante.
Nerea Calviño Brea. 4º.
A3.
Espello
Míraste polo día
míraste pola noite
e non sabes quen son:
pois son o teu reflexo
incrustado nun espello.
India Vicente Sánchez.5º.
Relatos
A1.
No camiño había moitos nenos que
xogaban. Un día nevou e esquiaban e corrian na neve. Xogaron tanto que se
mancharon moitísimo. Fixeron un boneco de neve e ao día seguinte desaparecera!
Era un misterio! Foi o sol quen o derretera..! Agora chámase o camiño do
misterio.
Leo Fontao Collazo. 2º.
A2.
A toupa Toupiña
Ía camiñando polo camiño da miña
casa. Pode que sexa perigoso, pero non me importa. Eu ía moi tranquila ata que
encontrei unha toupa moi fea. Estaba facendo un buraco! Case a mato! Pobre
toupa, toupa toupiña! Ai, que pobriña! Non ten casa, diñeiro nin comida!
Noa Couto Neira. 4ºA
A3.
O camiño da morte
Érase unha vez no ano 1993, uns
nenos moi atrevidos. Un chamábase Lucas e era un traste, outro Mauro e era
tranquilo, por último Alam, que era coma un demo e non paraba quedo. Onde eles
vivían había unha lenda de que no bosque Danonino había un camiño chamado
Camiño da Morte. Se ías, non volvías.
Un día equipáronse e foron ao
bosque. Ao chegar alí unha sombra preguntoulles: Cal é o máis túzaro? Lucas!,
dixeron. E aquela sombra berrou: MENTIDES! e levou a Alam. Lucas e Mauro
botaron a correr e cando se deron conta…
Valentina Fernández Rodríguez.
5º.
Sara López Collazo, Nerea Calviño Brea, India Vicente Sánchez, Leo Fontao Collazo, Noa Couto Neira e Valentina Fernández Rodríguez.