Que festa tan especial! Todo o público que asistiu ao acto de entrega de agasallos puido ver que nos colexios e institutos da Estrada hai moi bos escritores e escritoras! Uns e outro foron recollendo o libro e o caravel branco. Plan Siberia amenizou a celebración coa súa música, todo baixo a mirada da madriña: Paula Carballeira.
Coa palabra Faiado
Coa palabra Mar
E os textos gañadores son estes:
POEMAS.
1º CICLO:
Podo facer
contas de
sumar,
contas de
restar e
contas de
multliplicar
mentres
escoito o bruar
das ondas do
mar.
Sara Sanín
Gómez. 2º.
2º CICLO:
O MAR É
PRECIOSO
O mar é
bonito
e elegante,
viste de
saia
e chaqueta
brillante.
O mar é o
mellor do mundo´
nel podes
atopar
bandeiras
sen rumbo!
Noa Otero
Calviño. 4º.
3º CICLO:
O MAR
Sentado na area mirando o mar
tanta beleza
faime pensar
escuros
recordos non quero lembrar
imaxes de
xente querendo escapar
dun mundo de
fame. Que sorte terán?
Que durdo
imaxino ter que emigrar
Sentado na
área, non podo olvidar.
Darío Blanco
Ruzo. 6º.
RELATOS:
1º CICLO:
O FAIADO DAS
FANTASÍAS
No faiado da
miña avoa había un baúl cheo de fantasías. Saían unicornios, un zoo, unha
selva, tamén tendas, números ata 5555 e montóns de cousas, tamén emocións…
Saían alegría, cariño e amor.
Lucía
Bugallo García. 2º.
2º CICLO:
O MEU SOÑO
CUMPRIDO!
Mamá dixo
que había que agardar 9 meses. Que pasará?
Estaba
chovendo, eu xogaba no faiado ao que sempre subía a xogar, xogaba a soñar!!
Chegaron papá e mamá daquela viaxe tan
longa. Seguro que me trouxeron algo! Mamá xa non estaba gordiña, e a
papá caíalle algunha bagoíña. Debaixo daquela mantiña de cores, alí estaba, era
pequeniña, suave e coloradiña.
O meu soño
cumprido aquel día! Por fin nacera a miña irmanciña Lía.
Noa Otero
Calviño. 4º.
3º CICLO:
O FAIADO
Respiro
profundo dende o pé da escaleira. O corazón báteme con forza, miro cara arriba,
trémenme as pernas.
-A ver,
Darío, tráeme as patacas! –Berra miña avoa dende a cociña.
Coma se fose
tan sinxelo, só sabe Deus que criaturas vou atopar no faiado. Ao mellor teño
sorte e os nervios fan que perda o sentido..
Respiro
fondo de novo, como vin nun titorial de ioga en “YouTube”. Teño que faelo, non
son tan pequeño, teño que botarlle peito.
Agarrándome
á parted vou subindo coma un zombie. Chego arriba, abro a porte e.. Sabedes que
había?! Si, patacas.
Darío Blanco
Ruzo.6º.
