O pasado mércores celebramos a festa do Correlingua na Estrada. Xuntámonos unha morea de centros educativos do noso concello e outros da contorna para festexar esta carreira reivindicativa a favor da lingua galega. Como vén sendo nos últimos anos, a presentadora foi Isabel Risco, que nos dou a benvida a todos/as.
O tempo acompañou e fixemos o percorrido habilitado para a ocasión. Había moita xente pola rúa, por ser día de feira, e quen máis e quen menos, atopamos caras coñecidas que responderon cun sorriso á nosa marcha lingüística.
Fixemos dorsais e pancartas para facer máis visible o lema deste ano: Na casa, na escola, bota a lingua fóra.
Despois de que botaramos a lingua fóra pola Estrada, voltamos á Praza do Concello, onde cantamos e bailamos coa Mekanika Rolling Band.
Despois de facerlles entrega a cada colexio dunha bolsa con agasallos en forma de libros, fixemos a solta de globos, con desexos para a lingua galega escritos neles e que pintaron de cores o ceo estradense. Boa viaxe e un camiño sen atrancos para a lingua galega!
Hoxe que é día das Letras Galegas, que mellor para renderlle homenaxe ao noso idioma que facelo mediante unha regueifa-rap. Aquí tendes este magnífico traballo feito polo alumnado de 6º C de EI, o que demostra que no Ceip de Figueiroa hai unha canteira que vén pisando forte. Feliz Día e Felices Letras!
Para dar comezo ás actividades que levaremos a cabo no noso colexio para festexar unha nova edición das Letras Galegas, que mellor que comezar cunha festa . O grupo de música tradicional máis lonxevo de Galicia, no cal un dos integrantes comezou dende neno e aínda forma parte del, visitounos o pasado mércores. Falamos de Os Terribles de Donas. Son da parroquia de Donas, do concello de Gondomar. E viñeron ata aquí para ofrecernos un marabilloso concerto didáctico no que puidemos cantar, tocar e coñecer diversas particularidades dos intrumentos musicais que os acompañaban. Ao finalizar asinaron no noso Libro de Visitas, como xente importante que son e que deixaron unha lembranza entrañable en nós.
Pola Lei de Protección de datos non aparecen aquí fotografías do alumnado, pero si do grupo, que nos agasallou con un cd do seu repertorio musical.
Foi unha bonita experiencia contar con eles. Seguiremos celebrando as Letras e que siga a festa!
Como seguro que xa sabedes, este ano o autor homenaxeado no Día das Letras Galegas é Francisco Fernández del Riego. Aquí tendes unha das moitas biografías publicadas con motivo deste evento tan importante e lembrade que no colexio podedes empregar os libros que están a disposición de quen os queira consultar:
Francisco Fernández del Riego, nacido en Vilanova de Lourenzá (Lugo) no ano 1913, é unha das figuras máis relevantes do ensaio e a crítica literaria galega.
Avogado de profesión, comezou a militar nas filas do galeguismo durante o período republicano, intervindo en diversos proxectos do grupo Nós e o Seminario de Estudos Galegos.
Xunto con Ramón Piñeiro e Xaime Illa Couto, foi un dos principais artífices da Editorial Galaxia (1950), empresa que liderou o proceso de restauración cultural na posguerra. Desta iniciativa xurdiu a revista Grial (1963), que Del Riego dirixiu en colaboración con Piñeiro durante os primeiros cen números e onde participaría asiduamente con artigos e recesións literarias.
Autor dunha extensa obra, o intelectual galeguista cultivou o ensaio sobre a cultura e a literatura galegas (Cos ollos do noso esprito, 1949-; Historia da literatura galega, 1951; Galicia no espello, 1954; Diccionario de escritores en lingua galega, 1990; A xeración Galaxia, 1996) e estranxeiras (Letras do noso tempo, 1974; Escritores de Portugal e do Brasil, 1984), a narrativa (O cego de Pumardedón, 1992; Mondoñedo, 1992) e a literatura de viaxes (As peregrinacións xacobeas, 1983; O camiño de Santiago, 1992; Galicia, 1994). Redixiu varias biografías (Ánxel Casal e o libro galego, 1983; Antolín Faraldo, o gran soñador, 1998), deu ao prelo dúas antoloxías poéticas (Do dezanove ós continuadores, 1976; Do posmodernismo ós novos, 1980), editou varios vocabularios galego-castelán e asinou innúmeros artigos xornalísticos. Tamén publicou un libro de memorias, O río do tempo (1991).
Foi director da Real Academia Galega, entidade en que ingresara en 1960 cun discurso titulado Un país e unha cultura. A idea de Galicia nos nosos escritores, e da Biblioteca da Fundación Penzol.
Polo seu importante contributo á nosa cultura, Fernández del Riego foi recoñecido con numerosos galardóns (Premio Trasalba, Premio Pedrón de Ouro, Medalla de Ouro da Cidade de Vigo, Premio de creación Cultural da Xunta de Galicia, Premio Celanova, a casa dos Poetas, etc.). Así mesmo, foi nomeado Doutor Honoris Causa pola Universidade de Vigo e Galego Egrexio pola Fundación dos Premios da Crítica.
Para celebrar o Día da Poesía, estivo na biblioteca do noso colexio Anxo Iglesias, autor do libro de poesía Unha nova dimensión.
A sinopse do libro é a seguinte:
A partir do concepto xeométrico de dimensión artéllase este delicioso libro de poemas onde prima a compoñente lúdica e imaxinativa que conecta directamente co mundo da infancia. A poesía entendida como xogo. A poesía entendida como fonte de diversión. A poesía reivindicada, ademais, como unha dimensión con entidade propia. Ler «Unha nova dimensión» é asistir a un festival de creatividade. É un estímulo para a imaxinación!
Edamos fe de que todos os asistentes desfrutaron un montón con esta visita. Que o Día da Poesía o poidamos celebrar todo o ano!
O pasado 23 de febreiro celebramos o Día de Rosalía. Ademais das actividades que xa apareceron reflectidas neste blog, cada aula ilustrou un verso do poema Cantarte hei, Galicia, de Cantares Gallegos. Mirade que ben quedou o conxunto dos debuxos! Tamén vos queda aquí o poema, por se vos apetece recitalo, pois nunca pasará de moda.
Cantarte hei, Galicia,
teus dulces cantares,
que así mo pediron
na veira do mare.
Cantarte hei, Galicia,
na lengua gallega,
consolo dos males,
alivio das penas.
Mimosa, soave,
sentida, queixosa;
encanta si ríe,
conmove si chora.
Cal ela, ningunha
tan doce que cante
soidades amargas,
sospiros amantes,
misterios da tarde,
murmuxos da noite:
Cantarte hei, Galicia,
na beira das fontes.
Que así mo pediron,
que así mo mandaron,
que cante e que cante
na lengua que eu falo.
Que así mo mandaron,
que así mo dixeron...
Xa canto, meniñas.
Coidá que comenzo.
Con dulce alegría,
con brando compás,
ó pé das ondiñas
que veñen e van.
Dios santo premita
que aquestes cantares
de alivio vos sirvan
nos vosos pesares;
de amabre consolo,
de soave contento,
cal fartan de dichas
compridos deseios.
Cantarte hei, Galicia,
teus dulces cantares,
que así mo pediron
na veira do mare.
Cantarte hei, Galicia,
na lengua gallega,
consolo dos males,
alivio das penas.
De noite, de día,
na aurora, na sera,
oirésme cantando
por montes e veigas.
Quen queira me chame,
quen queira me obriga:
Cantar, cantareille
de noite e de día,
por darlle contento,
por darlle consolo,
trocando en sonrisas
queixiñas e choros.
Buscaime, rapazas,
velliñas, mociños,
buscaime antre os robres,
buscaime antre os millos,
nas portas dos ricos,
nas portas dos probes,
que aquestes cantares
a todos responden.
A todos, que á Virxen
axuda pedín,
porque vos console
no voso sufrir;
nos vosos tormentos,
nos vosos pesares.
Coidá que comenso...
Meniñas, ¡Dios diante!
Cantarte hei, Galicia,
teus dulces cantares,
que así mo pediron
na veira do mare.
Cantarte hei, Galicia,
na lengua gallega,
consolo dos males,
alivio das penas.
(De Cantares gallegos)
E para rematar, seguro que vos vai gustar esta fantástica interpretación: